μα τώρα δεν μπορώ…
“Αχ, μωρέ σύντεκνε!” λέει ο Ελευθέριος Βενιζέλος στον συνομιλητή του καθώς βάδιζαν στη Χαλέπα “Αν μου’ λεγες πριν είκοσι χρόνια να μεταφέρω τα Λευκά Όρη μέσα στα Χανιά θα σου έλεγα: Ναι, μα το θεό, μπορώ. Μα τώρα…”
(Ο επαναστάτης του Θέρισου, αυτός που είχε υπέρμετρη πίστη στο “καλό του άστρο”, μετά το Μεγάλο Κραχ και την ελληνική χρεωκοπία που ακύρωσε τα σχέδια του και διέλυσε όλες τις ψευδαισθήσεις του, αναγνωρίζει τα όρια που βάζει στο βολονταρισμό του ο συσχετισμός των δυνάμεων και η πολυπλοκότητα της παγκόσμιας οικονομικής αλληλεξάρτησης.)
