Ηράκλειο. Ο Θωμάς, ο Φορτετσανάκης αναγγέλλει διακριτικά στoυς συνέδρους της Ένωσης Επιμελητηρίων όλης της Ελλάδας ότι φεύγει νυχτιάτικα να σφάξει δύο βόδια για να τους φιλέψει αύριο στο χωριό του, τον Άγιο Θωμά. “Έχετε δει ποτέ σουβλιστό ολόκληρο βόδι; Θα κάνουμε ένα κρητικό γλέντι στα χωράφια να σκάσει η Μέρκελ από το κακό της!”. Έτσι είπε ο Θωμάς, ο άνθρωπος που παράγει μοσχαρίσιο κρέας από τα αρωματικά χόρτα της κρητικής υπαίθρου και θεωρεί ντροπή τις γιγάντιες εισαγωγές του από την Ευρώπη. Οι άπιστοι Θωμάδες υπέθεσαν ότι το λέει μεταφορικά με πρώτο τον Μίχαλο, τον Πρόεδρο. “Αυτά δε γίνονται”, ψιθύριζαν. Μόνο ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ηρακλείου Μανόλης Αλιφιεράκης χαμογελούσε πονηρά. Την άλλη μέρα -Κυριακή 6 Απριλίου- ένα ολόκληρο χωριό άνοιξε τα σπίτια του στους καλεσμένους από την Μεσσηνία και Αρκαδία, μέχρι τα Γιάννενα, το Κιλκίς, τον Έβρο. Έτσι εμείς που νηστεύουμε την βγάλαμε με την τσίκνα, τις νωπές αγκινάρες, τις ελιές και τα ντολμαδάκια ενώ οι ξένοι και οδοιπόροι -που απαλλάσσονται εθιμικά από τη νηστεία- απόλαυσαν ένα σουβλιστό βόδι λουκούμι. Εκεί που τσούγκριζαν “στην υγειά μας, να σκάσει η Μέρκελ!”, εκεί ανάμεσα στις λύρες, στους χορούς και τις μπαλοθιές ο διάσημος καθηγητής της Γραμμικής Β’ Μηνάς Τσικριτσής βγάζει το laptop του και αποδεικνύει ότι η Άνγκελα είναι μακρινή ξαδέρφη μας. Υπερβολή μια και “Κρήτες αεί ψεύται”, κατά το αρχαίο ρητό; Κι όμως τα τελευταία αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν πως οι Μινωίτες γύρω στα 1400 π.Χ. άφησαν τα ίχνη, τις γνώσεις και το γενετικό τους υλικό σε περιοχές της Γερμανίας ταξιδεύοντας από τον Κομμό, το λιμάνι της Φαιστού στην Νότια Κρήτη περιμετρικά μέχρι τη Nordfriesland και μέσα από το Δούναβη μέχρι τη Βαυαρία! Οι πιο επιχειρηματικοί τύποι στο γλέντι είδαν στην απροσδόκητη αυτή συγγένεια του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού με τη Γερμανία νέες ευκαιρίες για τον ελληνικό τουρισμό. Έτσι με τις ρακές -“να σκάσει η ξαδέλφη, η Μέρκελ! Εδώ είναι Κρήτη!”- μια αιφνίδια καταιγίδα με χαλάζι διέκοψε στο τέλος του ένα από τα μεγαλύτερα κρητικά γλέντια στην ύπαιθρο του Αγίου Θωμά. Εκείνη την στιγμή ο λυράρης τραγουδούσε: