τα όρια στο “κτύπα και φεύγα”
Κτύπα και φεύγα! Κολύμπα σαν το ψάρι στο νερό στον τοπικό πληθυσμό. Βάλτο στα πόδια όταν ο εχθρός επιτίθεται. Βάρα τον στα νώτα και στα πλευρά όταν υποχωρεί. Να ανασυντάσεις τις δυνάμεις σου όταν εκείνος βρίσκεται σε ένταση, να κάνεις ρεσάλτο όταν στρατοπεδεύει. Κόψε τις γραμμές ανεφοδιασμού του. Κέρδιζε έδαφος δίχως αποφασιστική μάχη. Διάβαζε τις κινήσεις του αντιπάλου αλλά μην ενδίδεις στον παρορμητισμό, γνώριζε καλύτερα τα δικά σου όρια. Και προπαντός μην ξεχνάς: ο κλεφτοπόλεμος των ατάκτων είναι καλός στην πρώτη φάση την αμυντική, όταν υπερτερεί σε δυνάμεις ο αντίπαλος, αλλά στην τρίτη φάση, την επιθετική, του τακτικού στρατού, ο ρόλος του θα είναι υποδεέστερος, συμπληρωματικός.