• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • Skip to footer

Μίμης Ανδρουλάκης

  • Νέα
  • Εκπομπές
    • Καινά Δαιμόνια
  • Βιβλία
    • Κείμενα
    • Αφορισμοί
  • Βίος
  • Συνδέσεις
    • Κοινοβούλιο
    • Αρχείο
You are here: Home / 2013 / Archives for June 2013

Archives for June 2013

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπό την πανουργία της Iστορίας

26/06/2013

Η μακροημέρευση του σχήματος Σαμαρά – Βενιζέλου και η μερική έστω ευόδωση των διακηρυγμένων στόχων του (σταθεροποίηση, επανεκκίνηση της οικονομίας με εθνικό “μνημόνιο”, διαγραφή – επιμήκυνση του “επίσημου” χρέους, απαγκίστρωση από τα μνημόνια), δυστυχώς σ’ ένα αυτοϋπονομευμένο ευρωπαϊκό περιβάλλον, προϋποθέτει υποχρεωτικά κάτι. Ότι θα φτάσει μέχρι το τέλος, τέλος. Τίνος το τέλος; Το τέλος των κομμάτων που το απαρτίζουν τουλάχιστον όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Το τέλος ειδικά του ΠΑΣΟΚ έστω ένα τέλος δίχως τελεία. Η γαλήνη όπως είδαμε στην ορκωμοσία επέστρεψε στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου έπειτα από μια μακρά περίοδο μελαγχολίας και διαταραχής μόνο γιατί συμφιλιώθηκε με τη φορά των πραγμάτων και κατάλαβε, σε αντίθεση με άλλους, ότι δεν είναι καλό για τον τόπο ένα σχήμα να αυτοεξαπατάται και να παριστάνει ότι είναι κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι πραγματικά είναι ή απ’ ό,τι η πανουργία της ιστορίας και η τρόικα – μοίρα το έκανε να είναι. Οι εντός του ψευδαισθήσεις, οι ενδεχόμενες νευρωτικές κρίσεις, οι προσποιήσεις, οι τσιριμόνιες, οι ψευτοαντιστάσεις και οι “αριστερές” – θου Κύριε! – διαφοροποιήσεις έχουν την ίδια αξία με τις νοσταλγίες σιτεμένων κυριών που ξεφυλλίζουν με δάκρυα στα μάτια τα άλμπουμ των νεανικών τους αναμνήσεων. Την ίδια αξία με τις οργισμένες πριν λίγες μέρες αντάρτικες πόζες κυριών του ΠΑΣΟΚ που βρήκαν επιτέλους την γαλήνη και την επιβεβαίωση στον “αναπληρωματικό” ίσκιο μεγάλων ανδρών της πολιτικής ζωής. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος πραγμάτωσε με σοβαρό τρόπο, ας ελπίσουμε ίσως χρήσιμο και για τον τόπο, ό,τι με γεροντολαγνική αδιακρισία διατυμπάνιζε ο άλλος ευτραφής ομόλογός του, ό,τι φαντασιώνονται στις άγονες συνήθως συμποσιακές συνευρέσεις τους οι υιοθετημένοι κυρίως από την Καθημερινή, στο όνομα του “φιλοευρωπαϊκού Συναγερμού”, δημιουργοί αυτοαναφορικών δικτύων και ομίλων. Τους πρόλαβε άλλωστε όλους πρώτος ο Γιάννης Στουρνάρας του “Κοινωνικού Συνδέσμου”(!) και του Σημιτικού εκσυγχρονισμού που ανακάλυψε με εφηβικό ενθουσιασμό ότι ήταν πάντα ερωτευμένος με τον Αντώνη Σαμαρά δίχως να το γνωρίζει. Δεν του ζητούμε εξηγήσεις και ιδεολογικές αναφορές αλλά τουλάχιστον να κάνει καλύτερα τη δουλειά του. Έχει τα προσόντα όταν δεν είναι πολιτικά ακυβέρνητος.

Υποσχέθηκες π.χ. Γιάννη ότι τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο θα είχες έτοιμο το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, βάση για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τον εθνικό φάκελο επαναδιαπραγμάτευσης των δανειακών συμβάσεων με τους εταίρους. Πού είναι; Στο δοχείο απορριμμάτων της ΕΡΤ;

Η πανουργία της ιστορίας το θέλησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος να αποδειχθεί ενδεχομένως χρήσιμος για τον τόπο μόνο στο βαθμό που θα γίνεται ακούσια μοιραίος για το κόμμα του. Δεν έχει να λογοδοτήσει σε κανέναν από τους προκατόχους του και τους συμπρωταγωνιστές του παρελθόντος. Δεν έχει πολύ περισσότερο λόγο να δώσει αναφορά στον υιό του ιδρυτή του, τον εξόριστο του Χάρβαρντ, τον “αναίτιο εγγονό”, τον ακούσιο – εκούσιο πρωταγωνιστή μιας τραγωδίας ο οποίος, κόντρα σε όλες τις προειδοποιήσεις σαν άλλος Ορέστης ή Οιδίποδας, έκανε τη μία μετά την άλλη επιλογή σε πρόσωπα, σχήματα και καταστάσεις που οδηγούν στο χαμό, παρασυρμένος σαν ακούσιο θύμα από σφάλμα σε σφάλμα στη δίνη της αυτοκαταστροφής, έτσι που να λες μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι, θαρρείς και υπάκουε σ’ ένα τυφλό κάλεσμα της Τρόικας – Μοίρας, της ειμαρμένης των Ελλήνων (βλέπε Έβδομη Αίσθηση – Τρόικα Μοίρα).

Το μόνο ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί σήμερα είναι αν ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα αποδείξει ότι διαθέτει την επιδεξιότητα και αντοχή ενός μπαλαντέρ όπως ήταν κάποτε ο Γκένσερ στη Δυτική Γερμανία ή θα ταυτιστεί με τους επιγόνους του Νένι που οδήγησαν στην οριστική εξαφάνιση το Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Share

Πού θα βρεθούν τα 540εκ ευρώ για να πληρώσει το Ελληνικό Κράτος τους Ελβετούς ομολογιούχους;

20/06/2013

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Οικονομικών: κ. Γιάννη Στουρνάρα

Θέμα: Πού θα βρεθούν τα 540εκ ευρώ για να πληρώσει το Ελληνικό Κράτος τους Ελβετούς ομολογιούχους;
Η χώρα μας, ενώ η πολιτική της ζωή πελαγοδρομεί από το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο μέχρι την κρίση στο θέμα της ΕΡΤ, καλείται στις 5 Ιουλίου να καταβάλει στους Ελβετούς ομολογιούχους 540εκ ευρώ την ίδια στιγμή που οι Έλληνες μικροομολογιούχοι υπέστησαν κούρεμα 65-80%. Το συγκεκριμένο ομόλογο εκδόθηκε στην Ελβετία το 2005 με ανάδοχο την Credit Swiss, έχει κωδικό ταυτοποίησης CH0021839524 και περιέχει ως όρο την απαγόρευση παροχής εγγυήσεων προς τρίτους (negative pledge) η παραβίαση του οποίου συνιστά γεγονός αθέτησης συμφωνίας (event of default). Πέρυσι τέτοιες μέρες πριν ένα χρόνο, η Ελληνική Κυβέρνηση κατέβαλε 450εκ σε ομόλογο αγγλικού δικαίου προκειμένου ν’ αποφευχθούν ατέρμονες δικαστικές διεκδικήσεις όπως στην περίπτωση της Αργεντινής, όταν όμως ήδη είχε αναλάβει δεσμεύσεις με τη μορφή χρηματικών εγγυήσεων απέναντι στη Φιλανδία σε περίπτωση μη πληρωμής. Οι δεσμεύσεις αυτές προσκρούουν στον παραπάνω όρο της σύμβασης με αποτέλεσμα να προσφύγουν οι Ελβετοί ομολογιούχοι κατά του Ελληνικού κράτους και ν’ αποφασίσουν κατά πλειοψηφία να μη συμμετέχουν στο PSI και ν’ απαιτήσουν την άμεση αποπληρωμή του ομολόγου. Η περίπτωση του συγκεκριμένου ομολόγου ανακινεί για άλλη μια φορά το μέγα διεθνές σκάνδαλο προνομιακής μεταχείρισης των πιο επιθετικών hedge funds που γελοιοποιούν τους πιστωτές οι οποίοι αποδέχονται το “κούρεμα” και συνεπώς δημιουργεί ισχυρά αντικίνητρα για τη συμμετοχή τους σε μελλοντικές συναινετικές αναδιαρθρώσεις χρέους.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός
-Πού θα βρεθούν τα λεφτά για την αποπληρωμή του συγκεκριμένου ομολόγου όταν οι δόσεις της τρόικας δεν προβλέπουν ποσό γι’ αυτόν το σκοπό; Και πώς θα επηρεαστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα από την εκταμίευση του παραπάνω ποσού;

-Θα προτείνει επίμονα η Ελληνική Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση το αίτημα για ένα νέο κοινό διεθνές πλαίσιο στις μελλοντικές αναδιαρθρώσεις χρέους που θα εξασφαλίσει την ισοτιμία των πιστωτών – επενδυτών και θα τις καθιστά απρόσβλητες στις επιθετικές τακτικές των πιο τυχοδιωκτικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων (vulture funds);

Ο ερωτών Βουλευτής

Δημήτριος Ανδρουλάκης

Απάντηση Υπουργού

Share

Το mea culpa απαιτεί ηγεσία

19/06/2013

Θα συνεννοηθούν πάνω σε πραγματική λύση ή θα εγκλωβιστούν οριστικά, καταστροφικά στο επαρχιακό σήριαλ “ο ξεροκέφαλος επηρμένος ενωμοτάρχης και οι αμήχανοι ειρηνοδίκες”, κρυπτόμενοι από κοινού πίσω από τη σολομώντεια του Συμβουλίου Επικρατείας; Το ζήτημα δεν είναι αν υπάρχει ή όχι δυσπιστία μεταξύ των τριών εταίρων αλλά αν ο τόπος διαθέτει ηγεσία. Τα αμοιβαία αισθήματα λίγο ενδιαφέρουν. Δεν είναι τα καλά αισθήματα των τριών που αποφάσισαν τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας αλλά μια μεγάλη ανάγκη κι ένας ακόμα μεγαλύτερος φόβος. Ίσα ίσα αυτό που χρειάζεται η κυβέρνηση είναι να λειτουργήσει με “θεσμοθετημένη δυσπιστία” δηλαδή με κανόνες και πρόγραμμα. Ξεχάσαμε ότι ο μόνος διεθνής συνασπισμός που επιζεί πάνω από έξι δεκαετίες είναι αυτός που υιοθέτησε το δόγμα της περιορισμένης εμπιστοσύνης μεταξύ των εταίρων του. Ο άλλος με τα “συντροφικά” αισθήματα και την ιδεολογία διαλύθηκε. Ούτε μπορεί να σχεδιάζουν την επιτυχία της κυβέρνησης υπερεπενδύοντας στους “καλούς” υπουργούς που θα αντικαταστήσουν τους “κακούς”. Αντίθετα πρέπει να σχεδιάσουν σε στέρεες βάσεις τη δουλειά της πάνω στην απαισιόδοξη υπόθεση ότι οι επόμενοι υπουργοί ενδεχομένως να είναι ίδιοι σε αξία ίσως και χειρότεροι από τους σημερινούς. Η θεσμοθετημένη “απαισιοδοξία” – “δυσπιστία” είναι προϋπόθεση για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.
Μη μας παρηγορεί ότι θεωρείται μικρή η διαφορά τους μπροστά στο εκρηκτικό πρόβλημα της χώρας. Το χειρότερο είναι το πείσμα και ο ναρκισσισμός των “μικρών διαφορών”. Λησμονήσαμε ότι η κυβέρνηση συνεργασίας των κεντρώων κομμάτων με τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία κατέρρευσε για μια πολύ μικρή διαφορά και μαζί της η Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Το mea culpa και η συντεταγμένη αναδίπλωση – προώθηση απαιτούν ηγετική ισχύ και αυτοπεποίθηση. Υπάρχει;

Share

Το ύψωμα 1378 και η πολωτική φάρσα ενός Σαμαρικού “φιλοευρωπαϊκού συναγερμού”

16/06/2013

Θα υπενθυμίσω μια μικρή ιστορία, συμβολικό μάθημα προς όλους τους εμπλεκόμενους στη σημερινή κρίση καθώς ο Αντώνης Σαμαράς σε οριακή κατάσταση πολιτικής διαταραχής σκηνοθετεί αιφνίδια την αποτυχία του  η οποία όμως μπορεί ν’ αποδειχθεί μοιραία για την ίδια τη χώρα. Καθώς η “φυγή” του προς τα “μπρος”, στη λάθος στιγμή με λάθος θέμα, με πρόσχημα την ΕΡΤ, είναι φως φανάρι φυγή από την πραγματικότητα. Πριν 100 χρόνια τέτοιες μέρες, Ιούνιο – Ιούλιο 1913, στο ύψωμα 1378 δόθηκε η πιο σκληρή και τελευταία μάχη του ελληνοβουλγαρικού πολέμου. Τη μια καταλάμβαναν το ύψωμα οι Έλληνες, την άλλη οι Βούλγαροι. Σώμα με σώμα. Ακόμα και με πετροπόλεμο. Το Πρώτο Ανεξάρτητο Τάγμα Κρητών που έδινε τη μάχη ξεκίνησε με 1000 άνδρες και κατέληξε με 50. Είχαν εξαντληθεί και οι δύο αντίπαλοι. Μες τη νύχτα οι Βούλγαροι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν κρυφά το ύψωμα. Την ίδια σκέψη έκαναν και οι Έλληνες δίχως να γνωρίζουν την αναδίπλωση των αντιπάλων τους. Το ύψωμα έμεινε τελικά ακάλυπτο. Έχασαν και οι δύο από αμοιβαία εξάντληση.


Τί θέλει να πει η ιστορία; Ότι ο “πόλεμος”, ο πολιτικός ανταγωνισμός, το διεθνές εμπόριο, η εξωτερική πολιτική δεν είναι πάντοτε παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Ό,τι δηλαδή χάνει ο ένας δεν το κερδίζει υποχρεωτικά ο άλλος. Μπορεί να κερδίζουν και οι δύο ανταγωνιστές – συμπαίκτες είτε να χάσουν και οι δύο ακόμα και να “ενταφιαστούν υπό των κοινών ερειπίων” όπως εύστοχα προειδοποιούσε ο Μαρξ αλλά ξεχάστηκε. Εκείνοι που φαντασιώνονται την παγίδα μιας ενδεχόμενης εκλογικής πόλωσης στο όνομα μιας καρικατούρας “φιλοευρωπαϊκού συναγερμού” θα πέσουν μέσα της οι ίδιοι και χρέος μας είναι να μην τους επιτρέψουμε να πάρουν μαζί τους στην καταστροφή και τη χώρα. Έτσι και πριν 55 χρόνια επινοήθηκε από έναν εκ των ηγετών του Κέντρου σε συμπαιγνία με την ΕΡΕ του Καραμανλή και την πανταχού παρούσα  αμερικανική πρεσβεία η παγίδα ενός απόλυτα πλειοψηφικού πολωτικού εκλογικού συστήματος στο όνομα του “εθνικόφρονος συναγερμού”. Στην παγίδα έπεσαν οι εμπνευστές της. Αυτήν πάνε να στήσουν και σήμερα άμυαλοι μαυρογιαλούροι με μανδύα των μεταρρυθμιστών για κλάματα. Η αντισυσπείρωση στην περίπτωση αυτή θα είναι συντριπτική. Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός θα πέσει στο κενό.

Το ύψωμα 1378 έχει μεγαλύτερη συμβολική και γνωστική αξία σήμερα για τη διεύθυνση και τη διευθέτηση των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων στο σύγχρονο κόσμο όπου η αλληλεξάρτηση των εθνών και η πολυπλοκότητα μέσα στην πολυπλοκότητα είναι εκατό φορές μεγαλύτερη απ’ ό,τι στον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τα μέτωπα δεν είναι το ίδιο διακριτά και διαυγή του τύπου άσπρο – μαύρο. Συχνά κυριαρχούν οι αποχρώσεις του γκρι. Την ίδια ώρα που οι Αμερικανοί είναι ανταγωνιστές με τους Κινέζους έχουν ισχυρή μερική επικάλυψη κοινών συμφερόντων. Το ίδιο ισχύει για τους ολέθριους γείτονες Κίνα – Ιαπωνία. Ανταγωνισμός και αλληλεξάρτηση είναι ο κανόνας. Οι πιστώτριες χώρες και οι χώρες οφειλέτες βρίσκονται σε αντίθεση αλλά σε οριακές στιγμές όπως σήμερα υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη αμοιβαιότητα ανάμεσά τους  καθώς η ιστορία δεν ήταν πάντα με τον πιστωτή όταν ο οφειλέτης έχει εξαντληθεί και δεν έχει πια τίποτα να χάσει. Η αλληλεξάρτηση και η επικάλυψη είναι ισχυρή και μέσα στην υπαρκτή αντίθεση Βορρά – Νότου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πλαστική γεωμετρία των συγκλίσεων – αποκλίσεων  εντός της κάνει αφελή τα άκαμπτα μέτωπα και τα σινικά τείχη. Το ίδιο ισχύει μεταξύ των εταίρων της τρικομματικής Κυβέρνησης που πρέπει να δώσουν ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα στη διαγραφή του χρέους και την επανεκκίνηση της ανάπτυξης στην πορεία για την επαναδιαπραγμάτευση και απαγκίστρωση από τα μνημόνια. Το μάθημα του “1378” απευθύνεται και στον Συριζα που χρειάζεται λίγο χρόνο και πολύ μυαλό για να κερδίσει την εμπιστοσύνη σαν βασική δύναμη μιας προοδευτικής συμμαχικής εναλλακτικής λύσης. Δεν έχει λόγο να επισπεύδει και να τσιμπά στον τυχοδιωκτισμό του Σαμαρά.

Αν στην πολιτική όπως και στην προσωπική μας ζωή αποφασίζαμε αποκλειστικά με ορθολογικά κριτήρια θα ήταν ξεκάθαρο το δόγμα της αμοιβαίας καταστροφής των σημερινών εμπλεκομένων. Αλλά αυτό δε συμβαίνει ενώ η αίσθηση της ιστορίας έχει χαθεί.

Υποσημείωση της ιστορίας:

Ο μοναδικός επιζήσας Έλληνας αξιωματικός στο ύψωμα 1378 με διαμπερές τραύμα στο στήθος που “έγλειψε” την καρδιά του ήταν εκείνος που πρώτος με τη διμοιρία του -εμπροσθοφυλακή του Ανεξάρτητου Τάγματος Κρητών- μπήκε στη Θεσσαλονίκη το ξημέρωμα του Αγίου Δημητρίου του 1912. Ήταν ο νεαρός ανθυπολοχαγός Ιωάννης Σ. Αλεξάκης. Έπεσε όμως ο Ταγματάρχης του Γεώργιος Κολοκοτρώνης, εγγονός του θρυλικού Γέρου του Μοριά, ο οποίος συμμετείχε ως εθελοντής στις Κρητικές Επαναστάσεις. Έχω βιωματική σχέση με το μάθημα του “1378” καθώς ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Αλεξάκης, μετέπειτα στρατηγός, ήταν συγγενής και συχωριανός μου από το ορεινό χωριό Έξω Ποτάμοι Οροπεδίου Λασιθίου, που σήμερα υπάγεται στο Δήμο Αγίου Νικολάου. Εκείνο το πρωί στη Θεσσαλονίκη ο Γεώργιος Κολοκοτρώνης του φώναξε “Δεν στο’ λεγα μωρέ Γιάννη ότι εμείς οι Κρητικοί θα μπούμε πρώτοι στη Θεσσαλονίκη;” Ανεξάρτητο Τάγμα Κρητών γιατί η Κρήτη τυπικά και μόνο το καλοκαίρι του 1913 δεν είχε ενωθεί επίσημα με την Ελλάδα.
Share

Το ψυχαναλυτικό “σύνδρομο ματαίωσης” του Αντώνη Σαμαρά στη μαύρη οθόνη της ΕΡΤ

13/06/2013

Σκεφτόμουνα μπας κ’ είχα πέσει έξω στην παλαιά μου δημόσια διάγνωση για τον Αντώνη Σαμαρά, ότι δηλαδή πάσχει από το λεγόμενο στην ψυχανάλυση σύνδρομο ματαίωσης, όταν δηλαδή ένας άνθρωπος πλησιάζει ένα στόχο που ήταν διακαής πόθος του τότε ακριβώς άξαφνα δείχνει μια ανεξήγητη συμπεριφορά και τα κάνει όλα μπάχαλο. Φαινόταν σαν ν’ απέκτησε φρόνηση και υπομονή. Κι όμως όταν καταλήφθηκε από περίσσεια ευφορία και φούρια, κι όταν πήραν φόρα να τον κολακεύουν ένα σωρό σπόνσορες και άρχισε να ονειρεύεται πως θα καθαρίσει το πολιτικό παιχνίδι με μια θεαματική κίνηση ακόμα και με εκλογές, επαναλάμβανα σ’ όλους “όπου να’ ναι θα την κάνει τη μ…. και θα’ ναι μεγάλη…”. Η μαύρη οθόνη της ΕΡΤ είναι απλώς το σύμπτωμα ενός βαθύτερου ψυχολογικού συνδρόμου. Θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο σύμπτωμα, τυχαίο, που ξεπερνά τα όρια του υπολογισμένου κινδύνου και πλησιάζει τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Βλέπε πχ διαχείριση του γιουγκοσλαβικού. Κρίμα.

Share
  • Go to page 1
  • Go to page 2
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Ο Επισκέπτης – Ραδιοφωνικές Εκπομπές

στο Twitter

Tweets by androulakis

Social Media

Follow Us on FacebookFollow Us on TwitterFollow Us on YouTubeFollow Us on Google+Follow Us on FlickrFollow Us on BloggerFollow Us on iTunesFollow Us on SoundcloudFollow Us on E-mail

RSS Ιστολόγιο

  • Μ.Ανδρουλάκης Στ. Κούλογλου: Συζήτηση Εφ’ Όλης Της Ύλης Με Νοσταλγία Για Τα Επόμενα 30 Χρόνια
  • Μια ζωντανή συζήτηση, εφ’ όλης της ύλης, με νοσταλγία για τα επόμενα 30 χρόνια
  • μπλε λουλούδι – αναμνήσεις από το 2048 | Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία
  • Παρουσίαση του «Νύχτα με πέντε φεγγάρια» στην Αθήνα | 13/12/18
  • Στο Ημερολόγιο του Παύλου Τσίμα για το Νύχτα με πέντε φεγγάρια

Video

Φωτογραφίες

IMG_20140512_141947 • <a style="font-size:0.8em;" href="https://www.flickr.com/photos/66649171@N00/14145178166/" target="_blank">View on Flickr</a>
Velos • <a style="font-size:0.8em;" href="https://www.flickr.com/photos/66649171@N00/5805157616/" target="_blank">View on Flickr</a>
Velos • <a style="font-size:0.8em;" href="https://www.flickr.com/photos/66649171@N00/5804598335/" target="_blank">View on Flickr</a>

Footer

Το περιεχόμενο δημοσιεύεται με άδεια CC BY-NC-SA· 28ης Οκτωβρίου 15, Βύρωνας 16233 · androulakis@mimis.gr

Copyright © 2023 · Metro Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in